فیلم در آغوش درخت یک درام خانوادگی با محوریت موضوع طلاق و معصومیت کودکان در این بحران است. این فیلم که از ۱۷ مردادماه ۱۴۰۳ در سینماهای ایران اکران شده، تاکنون توانسته با استقبال خوبی از سمت مخاطبان مواجه شود. در آغوش درخت ساخته بابک خواجه پاشا، که در چهل و یکمین دوره از جشنواره فیلم فجر به اکران درآمد، در هشت رشته نامزد دریافت سیمرغ بلورین شد و در نهایت توانست سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه فیلم اولی را از آن خود کند.
این فیلم که محصول مشترک کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و سازمان سینمایی سوره است، به عنوان نماینده ایران در جشنواره فیلم اسکار ۲۰۲۵ حضور خواهد داشت. این اولین باری است که کمیته انتخاب، رای به حضور فیلمی از یک کارگردان فیلماولی در اسکار میدهد.
فهرست مطالب
مشخصات فیلم در آغوش درخت
کارگردان | بابک خواجهپاشا |
سال ساخت | 1401 |
سال انتشار | 1403 |
بازیگران | مارال بنیآدم، جواد قامتی، روحالله زمانی، اهورا لطفی، رایان لطفی |
کشور | ایران |
داستان فیلم در آغوش درخت از چه قرار است؟
داستان در مورد زندگی پرتنش و پیچیده زوج کیمیا و فرید با بازی مارال بنی آدم و جواد قامتی است. کیمیا و فرید ۱۲ سال از زندگی مشترک خود را پشت سر گذاشتهاند و حالا صاحب دو فرزند به نامهای طاها و علیسان با بازی اهورا و رایان لطفی هستند. این زوج جوان که در ارومیه زندگی میکنند، در زندگی متاهلی خود دچار مشکلاتی شدهاند که آنها را به سمت طلاق کشانده است.
آنها پس از درمیان گذاشتن احتمال طلاق با یک مشاور، تصمیم میگیرند که برای مدتی بچههایشان را از هم دور نگه دارند؛ چرا که ممکن است بعد از طلاق سرپرستی هر کودک با یکی از والدین باشد و بهتر است آنها به این وضعیت عادت کنند. اما طاها دوازده ساله و علیسان پنج ساله از این موضوع با خبر میشوند و سعی میکنند تا مانع انجام این تصمیم پدر و مادر خود شوند.
از طرف دیگر مادر خانواده، کیمیا، از گذشته با فوبیای دوری و فاصله دست و پنجه نرم میکند؛ کیمیا که اهل تالش است پس از ازدواج با فرید به ارومیه آمده و از خانواده خود دور شده است. همین نکته باعث ترس بیشتر او از جدایی فرزندانش از یکدیگر میشود. داستان با دادن چنین اطلاعاتی به بیننده برای شخصیتپردازی و فضاسازی جلو میرود و ریتم آرام فیلم در ابتدا ممکن است حوصله شما را سر ببرد، اما جریان فیلم با رخ دادن حادثه افتادن علیسان در استخر به یکباره اوج میگیرد.
علیسان که در کنار یک استخر پرورش ماهی مشغول بازی است، به داخل استخر میافتد و لحظات پر و تب و تابی را برای بیننده رقم میزند؛ البته در اینجا اتفاق بدی برای فرزند کوچک خانواده نمیافتد و در نهایت پس از تکاپوهای بسیار، برادرش طاها به داد او میرسد و علیسان را از استخر بیرون میکشد. مخاطب با دیدن این صحنهها متوجه وابستگی و البته کارآمدی باهم بودن این دو برادر کوچک میشود و دلش نمیخواهد جدایی آنها را ببیند.
جدا از چهار شخصیت اصلی این خانواده، یک شخصیت فرعی به نام رضا با بازی روحاله زمانی هم در فیلم حضور دارد. رضا برادر فرید است و ماجرای حضورش در داستان به علاقهمندی او به دختری که در مغازه فرید کار میکند باز میگردد. فرید و رضا در حاشیه داستان با هم درگیری کوچکی بر سر این دختر پیدا میکنند و این حقیقت که فرید در آستانه جدایی از همسرش است، مساله را کمی پیچیده میکند که از بیرون ممکن است به یک مثلث عشقی تعبیر شود.
در ادامه به اوج دوم فیلم میرسیم که نیروی کیمیا و فرید را برای رسیدن به یک هدف مشترک بسیج میکند: بچهها در جنگل گم شدهاند! کیمیا و فرید علی رغم تمام تنشها و بحرانهایی که در زندگی زناشویی خود داشتهاند، در پی این اتفاق دست در دست یکدیگر به دنبال بچهها میگردند. این حادثه موجب نزدیکی دوباره این زوج به یکدیگر شده و درمییابند که حضور فرزندانشان در زندگی آنها موهبتی است که با جدایی از آنها سلب خواهد شد.
در نهایت پس از ۲۴ ساعت جستجو برای یافتن طاها و علیسان، کیمیا و فرید فرزندان خود را در آغوش یک درخت بازمییابند؛ البته که هدف کارگردان هم نشان دادن همین مساله بوده، اما فرمی که به وسیله آن این ارزشمندی را به مخاطب یادآور میشود، زیبا و متفاوت است.
در آغوش مادر: نقش درخت در فیلم
اگر فیلم زیبای «درخت زندگی» به کارگردانی ترنس مالیک که همچنین استاد فلسفه دانشگاه ام آی تی است را دیده باشید، نقش المان درخت در فیلم در آغوش درخت را بهتر درک خواهید کرد. درخت در این فیلم نقشی به وضوح نمادین دارد. ارتباط درخت با زندگی آنقدر سر راست است که حتی کسانی که از نمادپردازی در سینما سر در نمیآورند هم با دیدن درخت به یاد زندگی و زنده بودن میافتند.
درخت در این فیلم علاوه بر اینکه به زندگی اشاره دارد، نماد مادر است و نام فیلم هم به نوعی به این نمادپردازی اشاره میکند. وقتی بچهها در جنگل گم شدهاند به درخت پناه میبرند و تا زمان پیدا شدن مادر خود در آغوش آن میمانند. مادر سرچشمه زندگی است و کودکان برای زنده ماندن باید در آغوش او باشند. همچنین شخصیت اصلی فیلم کیمیاست، مادری که ما داستان را بیشتر از زاویه دید او میبینیم و همین امر در پوستر اصلی فیلم نیز مشهود است.
علاوه بر کاربرد نمادین درخت در فیلم، نمیتوان از کاربرد فرمی آن غافل ماند؛ از آنجا که فیلم در آغوش درخت در استان آذربایجان فیلمبرداری شده، از طبیعت زیبای آن مناطق به خوبی بهره برده است. صحنههای زیبایی که در جنگل خلق شدهاند در کنار آزادی و بازی بچهها در آن، یادآور حس سرزندگی در آغوش مادر طبیعت است. استفاده از المانهایی مثل ماهی و جنگل در کنار درخت نیز به اهمیت طبیعت و مادری در دید کارگردان اشاره دارند.
بازیهای قابل قبول کلید تاثیرگذاری فیلم در آغوش درخت
شخصیت اصلی فیلم را مارال بنی آدم بازی میکند. بازی او در به تصویر کشیدن کیمیا، فیگور زنی مستقل که در پی بهتر کردن وضع زندگی خود است، به خوبی باور پذیر است. مارال بنی آدم که تجربه سالها فعالیت در تئاتر را دارد، برای اولین بار با بازی در فیلم فروشنده اصغر فرهادی در سینما مطرح شد و پس از آن تواناییهای خود را به عنوان بازیگری با سابقه به اثبات رساند.
جواد قامتی در نقش پدر خانواده هم بازی قابل قبولی از خود ارائه میدهد؛ قامتی که سابقه بازی در فیلم تحسین شده «پوست»، ساخته برادران ارک را در کارنامه دارد، در این فیلم به خوبی از عهده شخصیت پردازی فرید به عنوان عضو برونگراتر رابطه برآمده است.
انتخاب روحاله زمانی برای نقش رضا هم انتخاب مناسبی به نظر میرسد. روحاله زمانی در کودکی با بازی در فیلم «خورشید» اثر مجید مجیدی به دنیای سینما معرفی شد. استفاده از افرادی که به اصطلاح نابازیگر بودهاند و به طور اتفاقی وارد دنیای سینما شدهاند، فضایی طبیعیتر و بیشتر واقعگرایانه به فیلم میبخشد. علاوه بر آن امکان انجام برخی دیالوگها به زبان ترکی توسط فرید و رضا، به واسطه استفاده از بازیگرانی اصالتا ترک ممکن شده که به باورپذیری فیلم کمک بسزایی کرده است.
ناگفته نماند بازی خوب کودکان در فیلم در آغوش درخت هم از ویژگیهای بارز این فیلم و یکی از دلایل استقبال خوب مخاطبان از آن است. کارگردان توانسته علی رغم سن کم برادران لطفی، بازیهای قابل قبولی از این کودکان بگیرد و مخاطبان را تحت تاثیر قرار دهد.
در شبکه نمایش خانگی چه خبر است ؟
- معرفی سریال گردن زنی
آیا فیلم در آغوش درخت ارزش تماشا کردن دارد؟
بهرهگیری از سوژهای ساده، نمایش جغرافیایی غیر از تهران، فیلمبرداری در طبیعتی زیبا به دور از زندگی شهری و تمرکز بر موضوع جدایی که یکی از دغدغههای خانوادههای امروزی است، باعث شده تا فیلم در آغوش درخت ارزش به سینما رفتن را داشته باشد.
در سینمای ایران که در وضعیت کنونیاش، فیلمهای کمدی از همه بیشتر طرفدار دارند، وجود فیلمی مانند در آغوش درخت نعمتی است که میتواند بیننده را کمی از فضای روزمره جدا کرده و به فکر کردن عمیق در مورد روابط انسانی، مفهوم خانواده و پیامدهای جدایی بر کودکان وادارد.