توسط : خلاصه:
- نگهبانان کهکشان در قسمت سوم خود، به این واقعیت می‌پردازد که بسیاری از گونه‌های بیگانه در جهان سینمایی مارول شبیه انسان هستند و نشان می دهد که ممکن است دلیلی فراتر از دلایل عملی برای این امر وجود داشته باشد.
- آسگاردی‌ها، زاندری‌ها و کری‌ها همگی ظاهری شبیه به انسان با تفاوت‌هایی جزئی در رنگ پوست و مو دارند، که نشان می‌دهد چندین گونه با یک تصور، توسط کهکشانی‌ها و یا خدایان ایجاد شده‌اند.
- دلیل واقعی شباهت بیگانگان به انسان در جهان سینمایی مارول به دلیل عملی بودن تولید و مقرون به صرفه بودن آن برای سازندگان فیلم‌ها است، زیرا استفاده از لوازم آرایش و پروتز برای بازیگران بسیار آسانتر و ارزانتر است. علاوه بر این، انسان‌نماها برای مخاطبین امکان ارتباط بیشتری را فراهم می‌کنند و نوشتن داستان برای آنها آسانتر است.
نگهبانان کهکشان در قسمت سوم خود، بیش از پیش این نکته را برجسته می‌کند، که بسیاری از گونه‌های بیگانه در سینمای مارول شبیه انسانها هستند. با وجود سیارات و مناطق مختلف، اکثریت قریب به اتفاق بیگانگان، گونه‌های دوپایی هستند که تقریباً همان آناتومی بیرونی انسان‌های زمینی را دارند. با این حال، ممکن است دلیلی درون-کیهانی برای این شباهت‌ها وجود داشته باشد. (فراتر از توضیحات روند تولید فیلم در دنیای واقعی)
پس از دو فیلم اول سری «ثور» و هجوم بیگانگان در اولین «انتقام‌جویان»، مارول با فیلم «نگهبانان کهکشان» در سال 2014 شروع به کاوش در بخش‌های بزرگ‌تری از فضا کرد و سیارات/مکان‌هایی مانند نوور یا زاندار را برای اولین بار معرفی کرد. ( نوور یک مکان خیالی است که در کتاب های کمیک آمریکایی توسط مارول کمیکز معرفی شد. این مکان شبیه به سر بریدۀ یک موجود عظیم آسمانی و باستانی به تصویر درآمده است.) همانطور که در چندین فیلم فضایی مارول دیده می‌شود، بیشتر بیگانگان در جهان مارول شبیه انسانها با ساختارهای مشابه هستند و عمده‌ترین تغییراتی که در آنها می‌بینیم اغلب رنگ پوست، مو، چشم‌ها و تفاوت در اندام‌ها (مانند داشتن شاخک یا اندام‌های بند‌بند، مثل حشرات) است. در قسمت سوم نگهبانان کهکشان حتی حیوانات هم به سرعت تکامل یافته‌اند و با ویژگی‌هایی شبیه انسانها دیده می‌شوند، برای این شباهت‌ها ممکن است دلیلی درون-کیهانی وجود داشته باشد.
بسیاری از گونه‌های بیگانۀ سینمای مارول می‌توانند شبیه انسانها ظاهر شوند!
بیگانگانی شبیه انسان در همه جای سینمای مارول وجود دارند. اولین بیگانگانی که معرفی شدند آسگاردی‌ها بودند. کسانی که بجز قوی‌تر بودن، طول عمر طولانی‌تر و داشتن قدرت‌ها و فناوری‌های پیشرفته‌ای که بیشتر شبیه جادو هستند، واقعاً چیزی نداردند که از نظر ظاهری آنها را از انسانها متمایز کند و آنها تقریباً شبیه به هم هستند. همین امر در مورد زاندریان‌ها، خانۀ سپاه نوا و مقر مرکزی آنها نیز صادق است. همانطور که در نگهبانان کهکشان دیده می‌شود، هر دو نسخه‌ی کری‌ها هم، انسان به نظر می‌رسند. درست مانند کمیک‌ها، تفاوت اصلی بین انسانها و کری‌ها این است که برخی از کری‌ها پوست آبی دارند در حالی که پوست صورتی کری (مانند یون-راگ) دقیقاً شبیه انسان‌های زمینی است. گذشته از مخلوقاتی که توسط «تکامل عالی» خلق شدند، تقریباً همۀ موجودات فضایی که در نوور و ارگوکورپ زندگی می‌کنند دوپا و شبیه انسان هستند.
برخی از آنها دارای رنگ‌های متفاوتی از پوست هستند، که در زمین یافت نمی‌شود مانند زرد یا آبی (یا سبز در مورد گامورا). با این حال، تفاوت‌های اصلی معمولاً در سر دیده می‌شود، برخی از بیگانگانِ پس‌زمینه، دارای مدل موها و چشم‌های عجیب‌تری هستند و برخی دیگر به جای مو ویژگی‌های دیگری دارند. با این حال، می‌توان حدس زد که شکل‌ها و اندازه‌های بیشتری از موجودات یافت خواهد شد، به ویژه وقتی که بیگانگان از سراسر کهکشان به نوور راه پیدا می‌کنند.
سلستیال‌ها بسیاری از گونه‌های بیگانه را با یک تصویر و قالب خلق کردند!
در کتاب‌های مصور اصلی مارول، سلستیال‌ها خالق بسیاری از گونه‌های بیگانۀ شبیه به انسانها بودند و می‌دانستند که چگونه همۀ آنها را در آزمایش‌های سیاره‌ای خود (از جمله خود بشریت) خلق کنند. اساساً، این بدان معنی است که چندین گونۀ مختلف، همگی از روی یک نمونۀ اصلی ایجاد شده‌اند، با تغییراتی جزئی از طریق آزمایش‌های آسمانی یا فرآیندهای مختلف تکاملی، با نتایج متفاوت از سیاره‌ای به سیاره دیگر.
در نهایت، این ایده که بسیاری از گونه‌ها مانند انسانها در دنیای مارول دوپا هستند منطقی است. در فیلم «جاودانگان» در سال 2021، مشخص شد که کهکشانی‌ها بسیار شبیه همتایان خود در کتاب‌های مصور هستند، آنها مسئول بیگ‌بنگ و همچنین ایجاد مداوم سیارات جدید و اشکال جدیدی از زندگی هستند. این شباهت‌ها اثبات می‌کند که آنها چندین گونه موجود را (از جمله خود انسان) با استفاده از یک تصویر و یک طرح اولیه ایجاد کرده‌اند. به طور کلی، این یک توضیح جامع برای این است که چرا تنوع آناتومیکی بیشتری در دنیای مارول وجود ندارد. حتی موجودات فضایی بزرگتر با تغییرات شدیدتر در فیزیولوژی هم اکثرا شبیه انسانها هستند.
بیگانگان به دلایل تجاری و تولیدی نیز شبیه به انسانها طراحی شدند!
در حالی که یک دلیل روایی در دنیای مارول برای این قضیه وجود دارد، اما بدیهی است که دلایل تجاری و تولیدی نیز در این قضیه تاثیرگذار هستند. برای استودیو مارول ساده‌تر است که بیشتر بیگانگان در سطح تولید شبیه انسان باشند. به جای صرف چند میلیون دلار برای ایجاد چندین بیگانه با اشکال و اندازه‌های متفاوت ( توسط جلوه‌های ویژۀ کامپیوتری)، استفاده از لوازم آرایش و پروتز برای یک بازیگر واقعی برای پروژه‌های لایو اکشن مانند نگهبانان کهکشان و پروژه‌های مشابه مارول بسیار ارزانتر و مقرون به صرفه‌تر است. همچنین انسان‌نماها به طور طبیعی امکان ارتباط بیشتری را با مخاطب پیدا می‌کنند و اگر اکثر شخصیت‌ها عجیب و نامانوس به نظر می‌رسیدند، احتمالاً نوشتن داستان چالش‌های روایی بزرگی را در خود پیدا می‌کرد.
