توسط : فیلم سینمایی لولی به کارگردانی رضا فرهمند اولین تجربه بلند سینمایی این کارگردان است که در چهل و سومین جشنواره فیلم فجر به نمایش درمی‌آید. این فیلم که در دسته آثار مستقل و ریسک‌پذیر قرار می‌گیرد، در تلاش است تا مرزهای میان سینمای مستند و داستانی را از بین ببرد و داستانی انسانی و اجتماعی را در فضایی پر از راز و پیچیدگی‌های عاطفی روایت کند.
فهرست مطالب
مشخصات فیلم سینمایی لولی
- کارگردان: رضا فرهمند
- نویسنده: رضا فرهمند، امیر اطهر سهیلی
- تهیه‌کننده: جلیل اکبری صحت
- بازیگران: داریوش امینی، ژیلا آل رشاد، محبوبه سلطانی، نرگس هزاره، حسن عابدی، محمد محمدی
- تاریخ پخش: ۱۴۰۳
- ژانر: درام، اجتماعی
داستان و شخصیت‌ها در فیلم سینمایی لولی
فیلم لولی داستانی پیچیده و درگیرکننده دارد که حول شخصیت‌هایی با چالش‌های عاطفی و روانی می‌چرخد. در این داستان، گلسا در جستجوی حقیقتی است که به سرنوشت همسرش، منصور، مرتبط می‌شود. منصور، مردی با رازهای پنهان، در تلاش است تا از برخی واقعیت‌ها که می‌تواند زندگی دیگران را تحت تأثیر قرار دهد، جلوگیری کند. در کنار گلسا، موسی، شخصیتی که با لکنت زبان روبه‌روست، در تلاش است تا حقیقت را از طریق منصور کشف کند. صفورا نیز به موسی کمک می‌کند تا بر لکنتش غلبه کند و به این ترتیب، فیلم به یک داستان انسانی تبدیل می‌شود که در آن شخصیت‌ها در پی کشف حقیقت و کنار آمدن با مشکلات خود هستند.
داستان فیلم به شکلی زیبا، گره‌های درونی شخصیت‌ها و روابط پیچیده آن‌ها را به تصویر می‌کشد. این روابط میان شخصیت‌ها به شکلی تدریجی و هوشمندانه در فیلم گسترش می‌یابد و تماشاگر را به درون دنیای درونی آن‌ها می‌برد.
فرم و ساختار فیلم لولی
یکی از ویژگی‌های برجسته فیلم لولی انتخاب فرم متفاوت و استفاده از تکنیک‌های سینمایی خاص است که به فیلم حالت مستندگونه می‌دهد. کارگردان، رضا فرهمند، که پیش از این در دنیای سینمای مستند تجربه‌های زیادی داشته است، این تجربه‌ها را در فیلم داستانی خود به کار گرفته است. ۸۰ درصد فیلم با پلان سکانس‌های طولانی و تدوین آرام ساخته شده است. این انتخاب‌ها باعث می‌شود که دوربین، که خود به نوعی شخصیت‌پردازی می‌کند، به روایتی متفاوت از داستان بپردازد. همچنین، از آن‌جا که فرهمند در مستندهای خود از دو دوربین استفاده می‌کرده است، در فیلم لولی نیز دوربین به شکلی نزدیک به مستند، حضور پررنگی دارد.
فرهمند در این فیلم تلاش کرده است که از هم‌زمانی با فضای مستند خود دست بکشد و در عوض سینمای داستانی خود را بر مبنای روایتی آرام و بی‌سر و صدا پی‌ریزی کند. با این حال، ویژگی‌های سینمای مستند، به ویژه در بخش‌هایی که به شخصیت‌ها و روابط انسانی می‌پردازد، به وضوح در فیلم مشاهده می‌شود.
بازیگران و انتخاب نابازیگران در فیلم سینمایی لولی
یکی از ریسک‌های بزرگ این فیلم، انتخاب نابازیگران برای نقش‌های اصلی است. فرهمند به جای استفاده از بازیگران شناخته‌شده، تصمیم گرفت تا از بازیگران ناشناخته یا نابازیگرانی که تجربه بازیگری نداشته‌اند استفاده کند. این تصمیم برای بسیاری از فیلمسازان یک خطر بزرگ به شمار می‌رود، زیرا آن‌ها ممکن است نتوانند کنترل کاملی بر بازی‌های نابازیگران داشته باشند و فیلم تحت تأثیر ضعف‌های بازیگر قرار گیرد.
در لولی، شخصیت اصلی مرد که دچار لکنت زبان است، توسط یک نابازیگر بازی شده که خود قبلاً لکنت داشته و توانسته است بر آن غلبه کند. این انتخاب نشان‌دهنده ریسک‌پذیری کارگردان است که در عین حفظ هویت داستانی فیلم، به دنبال یک تجربه خاص سینمایی بود. انتخاب بازیگران نابازیگر در این فیلم به کارگردان این امکان را داده تا فضایی انسانی و طبیعی ایجاد کند که در آن بازیگر نیازی به استفاده از تکنیک‌های بازیگری کلاسیک ندارد.
تاثیر شگفت‌انگیز موسیقی و صدا در لولی
در کنار انتخاب نابازیگران، یکی از جنبه‌های مهم و تأثیرگذار فیلم لولی موسیقی و طراحی صدا است. امیر محمد نظر با استفاده از موسیقی‌ای ساده اما موثر، به شکلی هنرمندانه در تماشاگران احساساتی عمیق ایجاد کرده است. موسیقی در این فیلم نه تنها در ایجاد جو و فضای احساسی فیلم مؤثر است، بلکه در خدمت روایت و احساسات درونی شخصیت‌ها قرار دارد. صداگذاری نیز به شکلی دقیق و حرفه‌ای انجام شده است تا تجربه‌ای غنی از حس و فضا به تماشاگر منتقل کند.
تاثیرات اجتماعی و فرهنگی
موضوع فیلم لولی کاملاً اجتماعی است و به نوعی نگاهی به فضاهای چندفرهنگی دارد. فیلم در جامعه‌ای چندزبانه و متنوع رخ می‌دهد که در آن شخصیت‌ها به زبان‌های مختلفی چون ترکی، افغانی، فارسی و کردی صحبت می‌کنند. این ویژگی فیلم، نشان‌دهنده پیچیدگی‌های جامعه ایرانی و تأثیرات آن بر روابط انسانی است. داستان فیلم به شکلی ظریف به تفاوت‌های فرهنگی و زبانی در ایران پرداخته و چگونگی تعامل و همزیستی این تفاوت‌ها را به نمایش می‌گذارد.
کلام آخر
فیلم لولی به عنوان اولین تجربه کارگردانی سینمایی رضا فرهمند، موفق شده است تا داستانی انسانی و عاطفی را با روایتی خاص و متفاوت به تصویر بکشد. این فیلم با انتخاب نابازیگران، استفاده از تکنیک‌های سینمایی مستند گونه و پرداختن به موضوعات اجتماعی و انسانی، به یکی از آثار مهم و پر انتظار جشنواره فیلم فجر ۱۴۰۳ تبدیل شده است و باید برای تماشای آن صبر کرد.
یه فیلم‌مزخرف که به دین و مقدسات توهین کرده با ریتم کند و پر از نماد فارغ از خلاقیت و نوآوری و….